Niebo w kolorze siarki

Mam dość mieszane odczucia co do tej książki. Czuję, że sięgnęłam po nią w dobrym czasie. Jestem mood readerem, książki do przeczytania dobieram na zasadzie na co mam w tej chwili ochotę - "Niebo w kolorze siarki" wybrałam na fali uwielbienia dla książek obyczajowych. Czuję, że jeśli przeczytałabym ją w innym okresie - byłaby to definitywna jedna gwiazdka. Powieść w zasadzie nie ma konkretnej fabuły - śledzimy losy bezimiennego narratora, jego uprzywilejowanych i bogatych znajomych. Zdrady, sekrety, pojednania i ponowne rozłamy - tak kształtuje się cała książka. W pewnych momentach brakowało mi właśnie jakichś mocniejszych fabularnie wydarzeń, czegokolwiek co podniosłoby zainteresowanie. Ale to do końca zostało powolną opowieścią rodu Rabellów i nie tylko. Czy to dobrze czy nie - zależy od czytelnika, mnie osobiście nie zachwyciło, ale też nie było aż tak nudne żeby nie przeczytać do końca.

Mam dość mieszane odczucia co do tej książki. Czuję, że sięgnęłam po nią w dobrym czasie. Jestem mood readerem, książki do przeczytania dobieram na zasadzie na co mam w tej chwili ochotę - "Niebo w kolorze siarki" wybrałam na fali uwielbienia dla książek obyczajowych. Czuję, że jeśli przeczytałabym ją w innym okresie - byłaby to definitywna jedna gwiazdka. Powieść w...

Długa, spokojna opowieść o tym, jak relacje między ludźmi zmieniają się i przeplatają ze sobą podczas upływu lat. Historia głównego bohatera, którego poznajemy na początku książki i za którym podążamy aż do jej końca. W tle śledzimy losy jego przyjaciół, których poznał w dzieciństwie. Książka porusza temat dorastania w Helsinkach w drugiej połowie XX wieku oraz tego, że nasza percepcja może bardzo różnić się od tych należących do innych ludzi. Mnie zainteresował również dość subtelny wątek wpływu alkoholu na zachowanie bohaterów i konsekwencje z którymi przyjdzie im się zmierzyć.

Długa, spokojna opowieść o tym, jak relacje między ludźmi zmieniają się i przeplatają ze sobą podczas upływu lat. Historia głównego bohatera, którego poznajemy na początku książki i za którym podążamy aż do jej końca. W tle śledzimy losy jego przyjaciół, których poznał w dzieciństwie. Książka porusza temat dorastania w Helsinkach w drugiej połowie XX wieku oraz tego, że...

Bardzo dobra powieść, której nie da się odłożyć, bo chce się ją czytać i czytać. Jest w niej jakiś urok, który sprawia, że zwykła historia o przyjaźni chłopca z bogatym rodzeństwem- Alexem i Stellą - staje się powieścią o życiu, przemijaniu, relacjach z ludźmi których los stawia na naszej ścieżce oraz przede wszystkim o miłości. Dla mnie ta historia jest zarówno smutna jak i piękna. Jest chwilami nudna ale też pociągająca. Tak jak życie, w którym ciągle spotykają się różne antagonizmy. Są narodziny i śmierć, jest radość i smutek, miłość i rozstanie, ból i przyjemność. Dlatego tak dobrze mi się ją czytało, ponieważ ona opowiada o życiu.

Bardzo dobra powieść, której nie da się odłożyć, bo chce się ją czytać i czytać. Jest w niej jakiś urok, który sprawia, że zwykła historia o przyjaźni chłopca z bogatym rodzeństwem- Alexem i Stellą - staje się powieścią o życiu, przemijaniu, relacjach z ludźmi których los stawia na naszej ścieżce oraz przede wszystkim o miłości. Dla mnie ta historia jest zarówno smutna...

Choć nieco zmęczyła mnie ta opowieść, to muszę przyznać, że to całkiem dobra literatura. Sama historia nie wydała mi się porywająca ani nadzwyczajna. Owszem, nieco politycznej poprawności, sporo egzystencjalnych wynurzeń, niewielka dawka historii (a szkoda, bo ta mogłaby wnieść nieco życia w opisywane wydarzenia). Szczerze? Przeczytałam i szybko zapomnę.

Choć nieco zmęczyła mnie ta opowieść, to muszę przyznać, że to całkiem dobra literatura. Sama historia nie wydała mi się porywająca ani nadzwyczajna. Owszem, nieco politycznej poprawności, sporo egzystencjalnych wynurzeń, niewielka dawka historii (a szkoda, bo ta mogłaby wnieść nieco życia w opisywane wydarzenia). Szczerze? Przeczytałam i szybko zapomnę.

Niestety nie dałam rady przez to przebrnąć. Zachęcona wieloma pozytywnymi opiniami postanowiłam po nią sięgnąć jeszcze w zeszłym roku. Po trzech miesiącach i po ponad połowie przeczytanej książki uznałam, że trzeba zakończyć ta mękę. Naprawdę strasznie nużąca i bez charakteru historia. Główny bohater niczym Piotruś Pan snuje swoja opowieść o nudnym życiu i o swoich bogatych i rozkapryszonych przyjaciołach.
Nie wiem skąd takie zachwyty.

Niestety nie dałam rady przez to przebrnąć. Zachęcona wieloma pozytywnymi opiniami postanowiłam po nią sięgnąć jeszcze w zeszłym roku. Po trzech miesiącach i po ponad połowie przeczytanej książki uznałam, że trzeba zakończyć ta mękę. Naprawdę strasznie nużąca i bez charakteru historia. Główny bohater niczym Piotruś Pan snuje swoja opowieść o nudnym życiu i o swoich bogatych...

Uwielbiam takie książki, mimo że nie do końca rozumiem, dlaczego tak jest. Chcę podążać za fabułą "Nieba w kolorze siarki", zżywać się z postaciami, tęsknić za nimi po skończonej lekturze. Mało tu jest rzeczy spektakularnych, dużo o tym, co ludzie mają w głowie, jak niejednoznaczne są ich relacje. A to wszystko w moim ulubionym skandynawskim klimacie z ciekawą historią Finlandii i mniejszości szwedzkiej w tym kraju w tle. Zazdroszczę tym, którzy powieść Westo mają wciąż przed sobą.

Uwielbiam takie książki, mimo że nie do końca rozumiem, dlaczego tak jest. Chcę podążać za fabułą "Nieba w kolorze siarki", zżywać się z postaciami, tęsknić za nimi po skończonej lekturze. Mało tu jest rzeczy spektakularnych, dużo o tym, co ludzie mają w głowie, jak niejednoznaczne są ich relacje. A to wszystko w moim ulubionym skandynawskim klimacie z ciekawą historią...

Fascynująca!

Fascynująca!

Ciekawa powieść, z gatunku tych portretujących tło historyczne. Jakaś 1/4 w połowie trochę monotonna, jednak potem znowu jest dużo lepiej. Wydarzenie będące klamrą całej historii niedopowiedziane, tego mi zabrakło, zwłaszcza że Tommy jest postacią której autor poświęcił mało uwagi.
W mojej opinii tłumaczenie należałoby poprawić, niektóre zdania brzmią nienaturalnie, jakby były kalkami składniowymi. Mimo wszystko bardzo się cieszę, że ta i inne książki z serii skandynawskiej zostały wydane w Polsce.

Ciekawa powieść, z gatunku tych portretujących tło historyczne. Jakaś 1/4 w połowie trochę monotonna, jednak potem znowu jest dużo lepiej. Wydarzenie będące klamrą całej historii niedopowiedziane, tego mi zabrakło, zwłaszcza że Tommy jest postacią której autor poświęcił mało uwagi.
W mojej opinii tłumaczenie należałoby poprawić, niektóre zdania brzmią nienaturalnie, jakby...

Całkiem ciekawa powieść, chociaż czytałam ją na dwa razy.

Całkiem ciekawa powieść, chociaż czytałam ją na dwa razy.

Szalenie rozwlekła, męcząca powieść. Miałam nadzieję, że przynajmniej uda mi się poczuć specyficzną atmosferę Skandynawii, ale nawet i to się nie udało.
Raczej nie sięgnę po kolejne utwory tego autora.

Szalenie rozwlekła, męcząca powieść. Miałam nadzieję, że przynajmniej uda mi się poczuć specyficzną atmosferę Skandynawii, ale nawet i to się nie udało.
Raczej nie sięgnę po kolejne utwory tego autora.